Josefa Tito Recalde Donostian jaio eta hil zen (1802-1858) enpresaburua izan zen, Gipuzkoako ekintzaile nagusietako bat izanik. XIX. mende erdian xaboi-fabrikazio industriala sortu zuen, aitzindaria izanik alor horretan Euskal Herrian.
Ume zelarik, 1813 urtean, Donostia hiria suntsitu zuen sutea bizi izan zuen, eta gertaera latzgarri hauek bere haurtzaroa markatu zuten. Hala ere, Titok gertaera honetatik bizirautea lortu zuen, eta oso gazterik heldutu behar izan zuen. Bere gurasoen eta senarrarekin batera negozio ezberdinekin erlazioa izan zuen, eta senarra hil zenean, ibilbide profesional propioa garatu zuen.
Bere ibilbidean mugarria izan zen Herreran Zuazola Arzaki erosi zioten lurrean, xaboi-fabrika bat eraikitzeko inbertitzea. Zegozkion baimenak eskuratu ondoren, urtebetera lortu zuen fabrika abian jartzea.
Era berean, garaiko dokumentuek adierazten duten moduan, elikagaien ekoizpenean ere murgildu zen. Xaboiez gain fideoak ere egiten zituen, garai hartan modan jartzen hasi zirenak. Ogigintza ere probatu zuen, eta horretarako egokiak ziren gela eta labea errentan hartu zituen hiriaren barruan.
Industrializazioarekin, garbitasun pertsonalarekin lotutako produktuek luxu izateari utzi zion, eta oinarrizko behar bilakatu zen bizitzako alderdi orotan, eta nagusiki etxeko eta artisautzako ekoizpen izatetik, industria eta eskala handiko ekoizpen izatera pasa zen. Josefa Titoren enpresa ezezaguna izan arren eta beste batzuen ospea eta ibilbidea lortu ez bazuen ere (Lagarto xaboia, 1864tik ekoitzia, hau da, Josefa Titorena baino 17 urte geroago), industria horretan aitzindari izatea aitortu behar zaio.
Honek guztiak adierazten du Josefa Titok ikuspegia zuela garaietara aurreratzeko, jarduera ekonomikoak garatzeko dohainak zituela eta emakume ekintzaile bikaina izan zela.